Arrived in Canada
Door: Niels Dekker
Blijf op de hoogte en volg Niels
05 Maart 2012 | Canada, Ottawa
Daar is tie weer en wel met mijn eerste verhaal vanuit Canada. Ik ben alweer twee weken in St. Catherines in Canada waar ik het goed naar mn zin heb. Allereerst iedereen nog ontzettend bedankt voor de vele valentijnskaarten! Ook hier kon de kuubskist aan de weg. T kostte wel een paar uur van me tijd om daar door heen te komen maar hierna kon ik dan eindelijk beginnen aan mijn trip richting Canada. Op dinsdag 14 februari 10.30 AM ben ik vanuit Oxnard vertrokken met mijn volgepakte Chevy (kilometerstand 119.299) richting het oosten des lands. Zoals gepland ben ik naar Barstow gereden om daar toe te treden op de I-40 die mij naar de oostkust zou leiden. Mijn doel was om Flagstaff te halen midden in Airizona. De rit in California was al wat bekend voor me maar het was wederom erg mooi om door de bergen en het droge landschap te rijden. Ik keek er nog van op dat California zo groot is en Las Vegas echt midden in de dessert ligt. Aan het eind van de middag was ik aangekomen in de staat Airizona. Het wegdek was bij de grens af meteen al van een stuk betere kwaliteit en goed onderhouden in tegenstelling tot het failliete California. In Airizona veranderde de vlakke dessert al snel in een onwijs mooi landschap met bergen en wat meer groen. Echt mooi om daardoor heen te rijden en zeker met een al ondergaand zonnetje in de rug. In Airizona was het al een stuk kouder dan ik verwacht had met zelfs al hier en daar sneeuw langs de weg. Toen het donker begon te worden kwam ik meteen de eerste dag al in een sneeuwstorm. Dit had ik totaal niet verwacht in Airizona tussen de bergen. In het donker en een sneeuwstorm is het toch nog wel knap lastig rijden met slecht zicht en een witte wereld. Met een gangetje van 30 mile en proberen om in het spoor van een vrachtwagen te blijven ging het nog wel aardig. Aan het begin van de avond ben ik al snel van de weg gegaan en heb wat gegeten bij de applebees en daarna een hotel opgezocht. Ik heb overnacht in een goede kamer van motel6 in Williams voor 40 dollar. De eerste dag 8 uur en 490 mijl gereden.
Het bleek dat ik vlak bij de grand canyon zat wat even ruim een uurtje omrijden was. Ik zou dan natuurlijk wel een erge natuurbarbaar zijn als ik niet even bij de grand canyon langs zou gaan dus dat stond de volgende morgen als eerst op het program. Ik ree erheen met de gedachte om er even een kwartiertje te zijn, fototje maken en weer verder crossen met de wagen.. daar aangekomen veranderde dit al snel. Wow wat is dat gat groot ( bijna twee kilometer diep), erg indrukwekkend met al die rotsen en kleuren (zie foto’s). Het was wel jammer dat het erg bewolkt was en koud dat ik er was maar ik ben er evengoed een ochtendje zoet geweest. Daarna weer verder wezen rijden en de I-40 opgezocht om mijn tocht verder te hervatten door Airizona richting New Mexico. Airizona en new mexico was dnek ik wel het mooiste gedeelte van mijn trip en elke keer als ik het fototoestel neerlegde kon ik m al weer pakken voor een volgend mooi plaatje. Smiddags klaarde het al snel op en sinds dien alleen nog maar onder de zon gereden tijdens mijn trip. Hier ook nog even op de route 66 gereden die hier op veel stukken naast de I-40 loopt. De tweede dag na 12 uur gereden te hebben op 750 mijl asfalt overnacht in Amarillo in het noorden van Texas. Texas is trouwens net Nederland: zo vlak als wat en af en toe een zootje koeien.
Donderdag dag drie heb ik 11 uur gereden en 700 mijl afgelegd door Oklahoma, Arkansas en heb overnacht in Memphis in Tennessee. Dit vond ik niet zo heel bijzondere staten maar toch heerlijk gereden onder de stralende zon. Op dag vier heb ik een beste dag gemaakt, moeiteloos 13 uur gereden en 830 mijl erbij gereden. Overnacht in een hotel in Richmond Virginia twee uur bij de Atlantische oceaan vandaan. De oversteek dus bijna gedaan in 4 dagen. De volgende ochtend doorgereden naar Virginia Beach waar het best lekker weer was. Natuurlijk even in de Atlantische oceaan gestaan en Amerika dus helemaal overgestoken:D! tegen de middag naar het noorden gereden door washington en overnacht in de auto ergens in Philadelphia. T was zaterdagavond half twaalf en een paar hotels die ik geprobeerd had zaten al vol. Ik was toch van plan om er een kort nachtie van te maken omdat ik weer vroeg op pad wou om zo de volgende dag aan te komen op mijn eindbestemming in Canada. Bokkoud in de auto maar toch aardig kunnen slapen. Zondag nog even een bekende opgezocht die bij een tulpenbroeierij werkt vlak bij new york. Hierna moest ik nog een 6 uurtjes rijden naar Canada, tegen mijn verwachting in was dit ook nog een heel mooie rit tussen de bergen en de sneeuw. Om 7 uur savonds aangekomen bij de grens in Canada,dit was nog wel even een gedoe om er doorheen te komen, ten eerste omdat ik dik een uur in de rij moest staan en daarna vond de douane het nog een goed idee om heel mijn auto even te onderzoeken. Enfin 2 uur later mocht ik opgelucht verder rijden en half tien s’avonds was ik aangekomen op de Lake Port Rd 41, St Catharines wat tevens nu mijn huidige woonadres is. Een heel mooi rit gehad in 6 dagen tijd door de VS. Heb me geen moment verveeld en heb door een aantal mooie landschappen gereden. Totaal 6100 km gereden en 570 liter benzine verstookt, lang niet gek dacht is zo. Het mag overigens niet onopgemerkt blijven dat ik deze 6000 kilometertjes boete vrij gereden heb en de enigste schade die ik opgelopen heb, nachtvorstschade is in mn bananen (volgende ochtend helemaal zwart). Ik heb het onwijs getroffen met het weer en 4 dagen zon gehad en een strak blauwe hemel. Zeker nu ik van de week hoorde dat er overal stormen en tornado’s zijn in Amerika waaronder in twee staten waar ik doorheen gereden heb.
Na twee weken Canada en sinds tijden weer een tulp te hebben gezien kan ik zeggen dat het mij hier prima bevalt. Alle dagen lekker aan het werk in de tulpen, hoewel het hier niet zo modern is als in nl maar goed alles went. Ik woon nu in een knap rijtjeshuis in St Catharines samen met Helena een Nederlandse collega uit de noordkop die hier o.a. het plukken en bossen begeleidt voor een half jaartje. Nu doe ik vooral het plukken en daarnaast nog wat andere klussies. Wel weer gezellig om nu weer met iemand in huis te wonen. Het weer hier is niet zo koud en bar als ik verwacht had. Het weer is hier eigenlijk geen reet aan en er ligt niet eens sneeuw dus ik heb niet echt het gevoel dat ik in Canada zit. T is een beetje rond het vriespunt met af en toe een koude rot wind. T is hier een hele zachte winter want normaal is het wel eens -10 in de winter met een dik pak sneeuw. Maar goed dat mag de pret niet drukken en vorige week zondag ben ik dan ook met Helena bij de Niagara Falls geweest en daarna nog wezen wijn proeven tussen de vele wijngaarden hier. Haha je leest het goed, wijnproeven, dat krijg je als je met een vrouw op stap gaat. Ik ben geen wijnliefhebber maar het was wel een gezellig dagie. Afgelopen zaterdag nog even goed uitgeweest met wat collega’s waar de tiquilla rijkelijk aanwezig was en zondag naar Toronto geweest om daar de op een na hoogste toren van de wereld te beklimmen, de CN Tower 553 meter hoog. Dat is toch best hoog en wolkenkrabbers die er naast staan zijn gewoon klein. Ik denk dat jullie zo ongeveer wel weer een beetje op de hoogte zijn. Ik wil hier nog een ijshockeywedstrijd gaan bezoeken en misschien nog skien/snowboarden als het er even in zit. Ik hoop dat het bij jullie ook allemaal nog goed gaat en de groeten vanuit Canada.
Niels
Het bleek dat ik vlak bij de grand canyon zat wat even ruim een uurtje omrijden was. Ik zou dan natuurlijk wel een erge natuurbarbaar zijn als ik niet even bij de grand canyon langs zou gaan dus dat stond de volgende morgen als eerst op het program. Ik ree erheen met de gedachte om er even een kwartiertje te zijn, fototje maken en weer verder crossen met de wagen.. daar aangekomen veranderde dit al snel. Wow wat is dat gat groot ( bijna twee kilometer diep), erg indrukwekkend met al die rotsen en kleuren (zie foto’s). Het was wel jammer dat het erg bewolkt was en koud dat ik er was maar ik ben er evengoed een ochtendje zoet geweest. Daarna weer verder wezen rijden en de I-40 opgezocht om mijn tocht verder te hervatten door Airizona richting New Mexico. Airizona en new mexico was dnek ik wel het mooiste gedeelte van mijn trip en elke keer als ik het fototoestel neerlegde kon ik m al weer pakken voor een volgend mooi plaatje. Smiddags klaarde het al snel op en sinds dien alleen nog maar onder de zon gereden tijdens mijn trip. Hier ook nog even op de route 66 gereden die hier op veel stukken naast de I-40 loopt. De tweede dag na 12 uur gereden te hebben op 750 mijl asfalt overnacht in Amarillo in het noorden van Texas. Texas is trouwens net Nederland: zo vlak als wat en af en toe een zootje koeien.
Donderdag dag drie heb ik 11 uur gereden en 700 mijl afgelegd door Oklahoma, Arkansas en heb overnacht in Memphis in Tennessee. Dit vond ik niet zo heel bijzondere staten maar toch heerlijk gereden onder de stralende zon. Op dag vier heb ik een beste dag gemaakt, moeiteloos 13 uur gereden en 830 mijl erbij gereden. Overnacht in een hotel in Richmond Virginia twee uur bij de Atlantische oceaan vandaan. De oversteek dus bijna gedaan in 4 dagen. De volgende ochtend doorgereden naar Virginia Beach waar het best lekker weer was. Natuurlijk even in de Atlantische oceaan gestaan en Amerika dus helemaal overgestoken:D! tegen de middag naar het noorden gereden door washington en overnacht in de auto ergens in Philadelphia. T was zaterdagavond half twaalf en een paar hotels die ik geprobeerd had zaten al vol. Ik was toch van plan om er een kort nachtie van te maken omdat ik weer vroeg op pad wou om zo de volgende dag aan te komen op mijn eindbestemming in Canada. Bokkoud in de auto maar toch aardig kunnen slapen. Zondag nog even een bekende opgezocht die bij een tulpenbroeierij werkt vlak bij new york. Hierna moest ik nog een 6 uurtjes rijden naar Canada, tegen mijn verwachting in was dit ook nog een heel mooie rit tussen de bergen en de sneeuw. Om 7 uur savonds aangekomen bij de grens in Canada,dit was nog wel even een gedoe om er doorheen te komen, ten eerste omdat ik dik een uur in de rij moest staan en daarna vond de douane het nog een goed idee om heel mijn auto even te onderzoeken. Enfin 2 uur later mocht ik opgelucht verder rijden en half tien s’avonds was ik aangekomen op de Lake Port Rd 41, St Catharines wat tevens nu mijn huidige woonadres is. Een heel mooi rit gehad in 6 dagen tijd door de VS. Heb me geen moment verveeld en heb door een aantal mooie landschappen gereden. Totaal 6100 km gereden en 570 liter benzine verstookt, lang niet gek dacht is zo. Het mag overigens niet onopgemerkt blijven dat ik deze 6000 kilometertjes boete vrij gereden heb en de enigste schade die ik opgelopen heb, nachtvorstschade is in mn bananen (volgende ochtend helemaal zwart). Ik heb het onwijs getroffen met het weer en 4 dagen zon gehad en een strak blauwe hemel. Zeker nu ik van de week hoorde dat er overal stormen en tornado’s zijn in Amerika waaronder in twee staten waar ik doorheen gereden heb.
Na twee weken Canada en sinds tijden weer een tulp te hebben gezien kan ik zeggen dat het mij hier prima bevalt. Alle dagen lekker aan het werk in de tulpen, hoewel het hier niet zo modern is als in nl maar goed alles went. Ik woon nu in een knap rijtjeshuis in St Catharines samen met Helena een Nederlandse collega uit de noordkop die hier o.a. het plukken en bossen begeleidt voor een half jaartje. Nu doe ik vooral het plukken en daarnaast nog wat andere klussies. Wel weer gezellig om nu weer met iemand in huis te wonen. Het weer hier is niet zo koud en bar als ik verwacht had. Het weer is hier eigenlijk geen reet aan en er ligt niet eens sneeuw dus ik heb niet echt het gevoel dat ik in Canada zit. T is een beetje rond het vriespunt met af en toe een koude rot wind. T is hier een hele zachte winter want normaal is het wel eens -10 in de winter met een dik pak sneeuw. Maar goed dat mag de pret niet drukken en vorige week zondag ben ik dan ook met Helena bij de Niagara Falls geweest en daarna nog wezen wijn proeven tussen de vele wijngaarden hier. Haha je leest het goed, wijnproeven, dat krijg je als je met een vrouw op stap gaat. Ik ben geen wijnliefhebber maar het was wel een gezellig dagie. Afgelopen zaterdag nog even goed uitgeweest met wat collega’s waar de tiquilla rijkelijk aanwezig was en zondag naar Toronto geweest om daar de op een na hoogste toren van de wereld te beklimmen, de CN Tower 553 meter hoog. Dat is toch best hoog en wolkenkrabbers die er naast staan zijn gewoon klein. Ik denk dat jullie zo ongeveer wel weer een beetje op de hoogte zijn. Ik wil hier nog een ijshockeywedstrijd gaan bezoeken en misschien nog skien/snowboarden als het er even in zit. Ik hoop dat het bij jullie ook allemaal nog goed gaat en de groeten vanuit Canada.
Niels
-
06 Maart 2012 - 05:40
Ome Piet:
Ja, ja Niels. Zeker nog erg slaperig toen je dacht dat je een berg Valentijnskaarten kreeg. Daar had ik nou ook graag een foto van willen zien.
Met een sneeuwstorm in onbekend gebied lijkt me niet echt lekker om dan achter het stuur te zitten. Mooi dat het allemaal goed verlopen is en je genoten hebt van de rit en de omgeving. Wel jammer van die bananen.
Niels veel plezier in Canada en volgende keer graag wat meer foto's van het vele vrouwvolk die je tegenkomt i.p.v. foto's van jezelf en de auto.
Groeten ome Piet. -
06 Maart 2012 - 06:41
Michiel:
Niels,
Je zou eens wat beter naar Ome Piet moeten luisteren.
Gr.
Michiel -
06 Maart 2012 - 09:25
Pe:
morie niels mooi stukkie getoert zo te horen.
je auto hing helemaal en beetje achterover van al die valetijns kaarte zag ik. succes met het doornemen van al die brieven. veder heb ik eigelijk niks te melden. spreek je wel weer mmmmzzzzl -
06 Maart 2012 - 09:36
Paul:
klinkt prima niels, verder ben ik het met Michiel en ome Piet eens! -
06 Maart 2012 - 12:38
Tonie:
Typisch een reactie van jous: "Wat is dat gat diep zeg" Geweldig!
-
06 Maart 2012 - 18:27
Ome Kees:
Was je de politie daar te slim af of viel
je niet op in de sneeuw dat je zolang
zonder boetes kan rijden?
Had de douane nog een rede om je zolang op te houden of wilde ze enkel de valentijns kaarten lezen?
Goed dat je niet als een cultuurbarbaar naar de overkant ben gescheurt maar ook hebt genoten van de omgeving want nu is de kans er en je weet nooit of die kans weer op je pad komt en dat is misschien ook de reden dat het boetevrij kan.
Groente ome Kees
-
06 Maart 2012 - 22:08
Simon:
Even een uurtje 'omrijden' om een 'kwartiertje' naar de Grand Canyon te kijken haha doet Nelis gewoon even! Veel plezier verder! -
07 Maart 2012 - 02:27
Helena:
Jeetje, jij kunt beste verhalen schrijven :-)! Je bent alleen vergeten te melden dat die bakkies van Tim wel erg lekker zijn ;-) haha -
07 Maart 2012 - 09:24
Suiker16:
morrie nelis, klint allemaal goed bij je,
het was puur zon rid als ik zo hoor, geen liftende dames tegen gekomen, dat het wel gepast in die wagen van je. bevalt je nieuwe huis een beetje, ga je er ook vrouwen mee naar toe brengen. daar hoor ik nog niet zo veel over.
ik spreek je weer
groetjes thomas -
09 Maart 2012 - 14:04
Ruud Vlaar:
Tsjoh Niels, barre verhalen weer! Doe je goed man! Aan je foto's te zien had je zoveel haast dat je zo af en toe niet eens tijd had om uit je auto te stappen om een fotootje te maken, dat is wel een beetje zonde hoor. Geloof mij, neem de tijd en geniet van ieder moment in die prachtige omgevingen!
Ajeto!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
