eerste maand

Buenos dias!

De boodschappen zijn gedaan, t potje is gekookt en de schone vaat staat weer keurig in de kast. Een mooi moment om een verhaaltje te tikken. Als eerst iedereen nog de beste wensen voor 2012! Het is nog voor de 14e dus dan mag het nog volgens mij. Het is alweer 3 weken rustig geweest op mijn blog dus het wordt maar weer eens tijd om een ieder op de hoogte te brengen van mijn bevindingen hier in de U.S. . Nog bedankt voor de reacties op mijn vorige verslag! Altijd leuk om iets terug te lezen.

De tijd gaat best hard en ik begin me al aardig thuis te voelen hier. Het is bijna alle dagen wel zonnig en vaak net iets boven de twintig graden met soms een uitschieter richting de 28 graden.
Een mooie dag om een korte broek te dragen op het werk denk je dan maar dat wordt niet gewaardeerd op het bedrijf i.v.m. veiligheidsvoorschriften. Op het bedrijf begin ik me draai wel een beetje te vinden. Ik ben veel met me project bezig samen met een paar teeltmanagers en mn begeleider. Het is wel een leuke opdracht en ik kan het goed met de mensen vinden. Op het bedrijf ben ik ben ik ook aan het werk met vooral Mexicanen. Dit zijn wel leuke gasten en er zitten een aantal grappige figuren tussen. De Mexicanen zijn allen te herkennen aan een zwarte snor en de meesten kunnen gebrekkig engels . Dit is wel jammer want je kunt er weinig wijs uit worden of een gesprek voeren. Toch kom je met handen en voeten een heel eind en kun je op die manier mooi ouwe hoeren met die gasten.

In week 2 ben ik voor het eerst naar een bar geweest in Oxnard. Ik was met Martin (woont ook naast het bedrijf) en Francisco naar een poulebar om een biertje te nuttigen en een balletje te stoten. Het was eerst nog de vraag of ik er in kwam maar dat ging toch heel gemakkelijk. De vrouw achter de bar vroeg om me ID maar kon daar niet uit opmaken dat ik nog geen 21 ben. Lucky me, mooi bier drinken dus. In die kroeg stond wel een beetje apart volk, veel gangsters en homies, 50 cent was er ook. Uiteindelijk zaten we mooi aan de bar en ik probeerde nog een gesprek aan te gaan met een jongen die er een beetje uitzag als een gangster. Toch wel raar volk en we lagen totaal niet op dezelfde lijn. Wel een leuke avond gehad en om een uur of 2 zijn we weer naar huis gereden. Terwijl we naar huis reden kregen we nog een pull over van de politie. Geen idee waar die politie vandaan kwam maar opeens sirenes achter ons en een microfoon die zegt dat je van de weg af moet. Martin reedt 30 mile te hard en dat schijnen nog wel dure prenten te zijn in de VS. Dat was wat minder dus. Er rijdt hier veel politie rond of ze staan met hun auto langs de weg te lazeren. Zondag ben ik naar Santa Barbara geweest met Martin, dit is een mooi plaatsje aan de kust met mooi stranden en een leuk centrum.

Met de kerst werd ik uitgenodigd door Gerrit om eerste kerstdag te vieren met zijn familie bij uncle Bil. Dit aanbod waardeerde ik zeer en heb dus i.p.v. een lonely christmas een echte Amerikaanse kerst gehad. Uncle Bill is een oom van Gerrits vrouw Susie en heeft een appetijtelijk huisje in Santa Barbara. Eerste kerstdag is Gerrit me om een uur of 12 op komen halen en zijn we met zijn vrouw en zijn twee kinderen van 5 en 7 naar Santa Barbara gereden hier 40 minuten vandaan. Daar aangekomen werd ik erg hartelijk ontvangen door uncle Bill en zijn vrouw. Later kwam ook de rest van de familie die mel meteen begroetten met een dikke knuffel. Ze zeiden allemaal dat ik erg welkom was en ze blij waren dat ik er was. Ik voelde me dus al vrij snel thuis tussen de familie. Ook werd er om de tien minuten gevraagd of ik nog wat te drinken wilde of nog een hapje wou. Er waren zo’n 20-25 mensen en kleine kinderen en er waren een paar oudere ooms. Net als een Nederlandse kerst werd er ook lekker gedronken en gegeten. Maar voordat er gegeten werd ging de slecht ter beense opa nog even staan voor een woordje en bedankte iedereen voor zijn aanwezigheid. Hij hield een hele preek over god dus daar heb ik deze kerst ook nog wat over mee gekregen. Het eten was erg lekker en gezellig . het eten was vooral veel vlees (kalkoen en kip) en salades. Iedereen was wel geïnteresseerd in mij en vroegen wat mij naar de vs bracht. Dit was dus wel leuk en goed voor mn engels en zo heb ik ook nog wat tips gekregen van waar ik naar toe moet gaan. Ik sprak ook een nicht (geen nicht maar een nicht) en zij vertelde me dat ze ook in NL is geweest voor een aantal maanden. Zij woont nu in San Francisco en ze gaf me haar mail. Als ik naar San Francisco ga mag ik haar mailen en dan wil zij mij wel wat van de stad laten zien, erg sympathiek van haar. Vooral de oudere ooms die aanwezig waren werden meteen erg enthousiast toen ik vertelde dat wij tulpen telen in NL en zij wilden er meteen alles over weten. Dit is toch wel grappig hoe zij reageren terwijl het voor ons de normaalste zaak van de wereld is. Als klap op de vuurpijl lagen er nog cadeautjes onder de kerstboom die verdeeld moesten worden. Met de hele familie gingen we een spel spelen ongeveer hetzelfde als dobbelen. Iedereen mocht een cadeau pakken van onder de kerstboom of je mocht een cadeautje van iemand afpakken. Er zaten ook nog een paar ‘white elephants’ tussen. Een white elephant is een fopcadeautje zoals een oma onderbroek en meer van dat soort fratsen, het was dus wel een leuke en gezellige bedoening. Voor mij zat er ook wat tussen en ik mocht naar huis met een kinderkalender. Om een uur of 8 hebben we afscheid genomen en na het innige knuffel ritueel zijn we weer naar huis gereden.

Tweede kerstdag was ik vrij en zat alleen in me huis. Het was die dag lekker weer, zo’n 25 graden Een heerlijke dag om in de tuin te liggen maar daar wordt je ook niet veel wijzer van. Ik wou wel wat meer zien van de omgeving maar had geen fiets of auto. Ik ben toen maar gaan lopen naar Camarillo, een stadje 7 mile verderop. In Camarillo heb ik een paar shirts gekocht en heb wat gegeten. Geen spectaculaire dag maar heb me evengoed wel vermaakt.

In het weekend van oud en nieuw moest er op zaterdag gewoon gewerkt worden en daarna hoopte ik ergens heen te kunnen in Oxnard om oud en nieuw te vieren. Ik wou wel naar Los Angeles maar had nog geen auto om er heen te kunnen. Ik ben naar de stad gefietst om te vragen of er nog ergens wat te doen was die avond maar er was niemand die mij kon vertellen wat er die avond te doen was. Oud en nieuw wordt hier niet zo erg gevierd en om 0.00 heb ik zelfs nergens vuurwerk gezien. Dit viel dus wel een beetje tegen maar ik ben het nieuwe jaar nog nooit zo nuchter en fris begonnen.

Ondertussen ben ik ook op internet wezen zoeken naar een auto en hier vond ik een auto die me wel aanstond. Op een zaterdag ben ik met Luke (een monteur/elektricien/vanalleswat op het bedrijf) naar deze auto wezen kijken en we vonden het wel een prima wagen. Er zat alleen een scheur over de hele breedte in de voorruit maar voor het geld wat ik voor de auto moest betalen kon ik daar wel overheen zien. Na wat uitzoekerij voor de verzekering en met de bank om cashgeld zien te bemachtigen heb ik een week later die jongen gebeld om de auto te kopen. Ik heb ik de auto gekocht en kan nu met trots mededelen dat ik de eigenaar ben van een Chevrolet Malibu V6 3.1 liter met cruise control, automatic en 116.000 mile op de teller. Geen verkeerde deal volgens mij.

Ik ben erg blij met me auto en zit nu niet meer vast aan me huis. In de weekenden kan ik mooi op pad om wat mooie oorden van California te bezoeken! Vorig weekend heb ik al veel plezier gehad aan me auto en heb er 700 mile mee gereden. Zaterdagmiddag ben ik mooi over highway 1 langs de kust gereden. Dit is een heel mooie route langs de kust en langs de bergen. Zaterdag avond ben ik naar Santa Barbara gereden om het uitgaansleven daar te ontdekken. Er is daar een erg mooi centrum met veel jongeren en vele kroegjes. Hier heb ik me dus wel goed vermaakt en kwam ook zonder problemen een kroeg binnen. Ik zat in een gezellige rockcafe/karokebar en raakte aan de praat met een groepje vrienden. Dit was wel gezellig hoewel het nog wel wat lastig is met de engelse taal in een luidruchtige kroeg. Zondag ben ik naar Palm Springs geweest zo’n 200 mile richting het zuid-oosten. Dit was een mooie tocht tussen de bergen richting de dessert. Palm Springs is een klein toeristisch stadje in de dessert waar wat rijkere mensen wonen en veel windmolens zijn. De highroads rijden erg relaxt op de 6 baans wegen. Je mag 65 mile (110 km/uur) en je mag links en rechts inhalen. Iedereen blijft op zijn eigen baan rijden en bijna iedereen rijdt even snel. In palm springs aangekomen ben ik voor 23 dollar met een tramway mee gegaan die 10.000 ft (3000 meter) hoog de bergen in ging. Dit was zeker de moeite waard en boven had je een mooi uitzicht over de dessert. Hierna heb ik nog wat gegeten in het centrum en ben tegen de avond weer terug gereden. Op de terugweg werd ik gebeld door Ricky (de jongen waarvan ik de auto heb gekocht) en hij vertelde mij dat hij nog een nieuwe dop van het koelvloeistof besteld had en dat ik die kon ophalen. Prima gast die Ricky. S ‘avonds heb ik die dop nog opgehaald en een tijdje met die jongen gesproken. Hij vertelde me dat ik heb maar moet bellen als ik de states weer verlaat en dat hij de auto dan misschien weer wil terug kopen.

Komend weekend zaterdagochtend nog werken en daarna ga ik voor twee dagen naar San Diego (3 uur ten zuiden) om daar het een en ander te bekijken. Hier vertoeven twee studiegenoten van me waar ik kan blijven slapen. Ik zal nog proberen om wat foto’s op me blog te zetten maar er zijn meer foto;s te zien op me facebookpagina. Ik heb nog een paar verzoeken gekregen om te skypen: mijn skypeadres is: Niels-dekker91. Altijd wel weer even leuk om wat mensen van Nederlandse bodem te spreken. Het gaat jullie goed en tot me volgende verslag